Laten we stoppen met het aanvallen van onze eigen community

Jul 29 / Michael Federic Donatich
In 2017 begon RuPaul de Pride Parade in Los Angeles met een toespraak over de zware strijd waarmee de LGBTI-gemeenschap nog steeds te maken heeft. Hij eindigde zijn toespraak met een advies en waarschuwing: ‘We moeten stoppen met onze eigen community aan te vallen.’

Deze boodschap raakt me steeds opnieuw. Als homomannen lopen we vaak voorop. Ook als het gaat om de hoge, vaak onhaalbare eisen die we aan onszelf en aan elkaar stellen. 

Kijk maar eens naar de volgende statistieken: 
  • Biseksuele individuen lopen een groter risico op een slechte geestelijke gezondheid dan lesbische en homoseksuele mannen (publicatie Elsevier, 2019); 
  • De druk vanuit de gemeenschap om 'bij te blijven' met maatschappelijke trends is een veel voorkomende stressfactor voor queer mannen (publicatie The Guardian, 2020); en 
  • Veel van deze indicatoren zijn gebaseerd op het overwaarderen van stereotype heteroseksuele kwaliteiten (publicatie Talkspace, 2016)
De gemeenschappelijke deler in deze artikelen is dat queer mannen echt hard voor elkaar kunnen zijn. Binnen de homocultuur stellen we hoge eisen aan onszelf en aan elkaar. In onze zoektocht om erbij te horen, veroordelen we soms ook elkaar. Een voorbeeld daarvan is hoe we in (online) discussies fel uithalen naar andere leden uit de community. 

En als je naar onze gedeelde geschiedenis kijkt, is het niet moeilijk te begrijpen waarom.
Een van de allereerste hindernissen die de meeste homomannen moeten overwinnen, is het gevoel alsof er iets fundamenteel mis met je is. Net zoals deze kwestie in ons verleden veel verschillende vormen kan aannemen, zijn de effecten op ons dagelijks leven nog gevarieerder. 

Soms behandelt je omgeving je anders nadat je uit de kast bent gekomen. Deze plotselinge verandering zorgt er mogelijk voor dat je moeite hebt om anderen te vertrouwen. Je hebt een lange weg afgelegd om jezelf te mogen zijn en doet er dan ook alles aan om dit te behouden. Je identificeert je sterk met jouw eigen letter uit het LHBTI-alfabet. Alsof je bang bent om iets van je identiteit te verliezen als ook maar iemand daar aan komt. 

Jarenlang heb je de gehoord dat heteroseksualiteit makkelijker, normaler of beter is. Iets wat soms zorgt voor geïnternaliseerde homofobie en waardoor veel homomannen mannelijke kenmerken als aantrekkelijker en waardevoller zijn gaan zien. Het gevoel dat je authentieke zelf gebrekkig is, kan een onbeheersbare behoefte veroorzaken om op alle gebieden te willen presteren. We raken niet alleen geobsedeerd door onze eigen status en schoonheid, maar projecteren onze verwachtingen ook op anderen binnen onze community. Het onjuiste beeld dat de samenleving op homomannen legt, wordt niet teruggelegd bij de samenleving, maar wordt vaak doorgegeven binnen de eigen LGBTI-gemeenschap.

'If I can only find a flaw. If I can find a flaw in someone, then it’s not so bad, you know? But that boy seems to be perfect! Oh, god, it’s terrible!' -
Dancer From The Dance, Andrew Holleran, 1978
Nu zijn dit natuurlijk slechts voorbeelden, en geldt dit niet voor iedereen. Dat maakt ook dat deze discussie zo lastig kan zijn. Een gesprek over de homocultuur wordt soms hard onderuit gehaald omdat men zich hier niet in herkent. Alsof jouw ervaring iets zegt over de hele community en het beter is om dit meteen de wereld uit te helpen nog voordat je goed en wel begrepen bent. 

Toch zijn deze problemen niet van een enkel individu, maar van onze gemeenschap. Om die reden is het niet op te lossen door te doen, maar door te luisteren - naar anderen en onszelf. Daarom geloof ik zo sterk in het potentieel van groepsworkshops voor homomannen. 

Een van de meest voorkomende thema’s die door homomannen in therapie of coaching worden ingebracht, is het onvermogen om contact te maken met andere homomannen. En juist het delen van ervaringen en oprecht luisteren kan zo helend zijn. Iets dat niet zo gemakkelijk in een bar of online te vinden is. Een workshop of sessie stelt ons in staat om in het hier en nu te oefenen met jezelf openen, verbinding maken en ervaren wat dit met je doet. Om vervolgens weer naar buiten te lopen en het opnieuw te proberen. 

We leven in een wereld waarin mensen geneigd zijn om elkaar te wijzen op alles wat er in hun ogen niet klopt. Om de verschillen te benadrukken, elkaar hierop aan te vallen en zo de afstand te vergroten. Maar laten we er nu naar streven om elkaar op te tillen, bij elke gelegenheid die zich voordoet. Om het beste uit elkaar te halen door naar elkaar te luisteren en elkaar aan te moedigen op dat wat ons verbindt. De regenboog, het symbool van onze community, staat voor verschillende mensen uit verschillende lagen van de bevolking. Daarmee hebben we het potentieel om de wereld te veranderen.
Reflectie-vragen
Merk je een volgende keer dat je een negatief oordeel hebt over een andere queer, bijvoorbeeld op werk, online of op de dansvloer? Neem dan even de tijd om jezelf af te vragen:
  • Wat doet of zegt de ander waar ik moeite mee heb? Mogelijk gaat het om een waarde of overtuiging waar je het niet mee eens bent.
  • Welke onderliggende thema's spelen hierin een rol? 
  • Zijn dit thema's waar je vaker tegenaan loopt
  • Waarom zou juist deze waarde of overtuiging voor de ander belangrijk zijn?
  • Wat levert het jou op om de ander hierop te be-/ veroordelen?
  • En wat valt er te winnen door jullie beiden als gelijken te zien, zelfs als jullie niets gemeen hebben?

Je las een artikel van Gay Men Coaching

Reageren mag altijd - en delen uiteraard ook

Waar ik je graag bij help:
  • Cursus zelfliefde - Leer stap voor stap hoe je een positief zelfbeeld opbouwt.
  • Mannengroep - Ontdek hoe andere homomannen met thema's als intimiteit en seksualiteit omgaan.
  • Coming-out programma - Als je voor, tijdens of na je coming-out wel wat steun kan gebruiken.
  • Individuele coaching - Als je de relatie met jezelf of anderen wilt verbeteren.
En verder:
Volg me op:
Created with