Je relatie als spiegel voor wat er anders moet - over hoe je soms een deel van je eigenheid verliest en hoe je dit weer terugpakt

Sep 6 / Rene Luisman
Mensen ontwikkelen vele manieren om net niet te zeggen wat ze eigenlijk bedoelen. Een indirecte boodschap in de hoop dat de ander het wel begrijpt. Een compliment met een sarcastische ondertoon. Vaag of wollig taalgebruik, om de scherpe randjes er vanaf te halen. Of gewoonweg door niks zeggen. We denken onszelf en de ander er een plezier mee te doen. Maar niets is minder waar. Je beperkt niet alleen jezelf, maar ook de groei van jullie relatie.
Jonathan gaat al drie jaar niet meer uit. Hij bezocht graag massale dancefeesten, waar hij onder de invloed van seks en drugs even alle verantwoordelijkheden los kon laten. Zijn partner Rick heeft het niet zo op dit soort feesten. En omdat ze de afspraak hebben dat ze geen seks zonder elkaar hebben, gaat ook Jonathan niet meer uit.
Het sluipt er vaak onbewust in. Dat je in een relatie een deel van je eigenheid verliest. Je koopt zijn favoriete tandpasta. Bestelt pizza peperoni omdat je weet dat hij die graag eet. Flirt op straat niet meer met andere mannen om hem niet te kwetsen. Slaat je sportles over om meer tijd samen te zijn. En voor je het weet zit je als paradijsvogel ineens elke vrijdagavond braaf thuis voor de tv. In je huispak met een bakje chips en een glaasje cola.
Met onze coachsessies hoopt Jonathan weer een deel van zijn eigenheid terug te vinden. Dat doen we door eerst te onderzoeken wat voor hem belangrijk is. Zijn persoonlijke waarden zijn een belangrijk uitgangspunt om te bepalen waar hij zichzelf is kwijtgeraakt. Waarden als individualiteit, vrijheid en plezier hebben in zijn relatie steeds minder uiting gekregen, waardoor Jonathan zich afgestompt voelt.
De volgende stap is vaak lastiger. Om deze waarden weer terug te brengen in de relatie. Om woorden te geven aan dat wat Jonathan belangrijk vindt. En het gesprek aan te gaan wat voor Rick belangrijk is, zodat er een kans is dat ze elkaar weer vinden. Om los te komen uit de verstrikking, ook wel symbiose genoemd. Waar twee mensen tot één versmelten, ten koste van jullie beider authenticiteit. 
Mensen ontwikkelen vele manieren om net niet te zeggen wat ze eigenlijk bedoelen. Een indirecte boodschap in de hoop dat de ander het wel begrijpt. Een compliment met een sarcastische ondertoon. Vaag of wollig taalgebruik, om de scherpe randjes er vanaf te halen. Of gewoonweg door niks zeggen. We denken onszelf en de ander er een plezier mee te doen en zo de relatie goed te houden. Maar niets is minder waar. Je beperkt niet alleen jezelf, maar ook de groei van jullie relatie.
Want om te groeien heb je soms te zeggen waar het echt op staat. Voorbij het ongemak bij jou of de ander. Voorbij hoe je denkt dat het hoort of hoe je het ooit geleerd hebt. Met het risico dat je de ander raakt. Dat de ander er iets van vindt. Dat de ander boos wordt, zich gekwetst voelt of het er totaal niet mee eens is. Dat is waar echt contact over gaat. 
Als homomannen zijn we vaak meester in voelen wat belangrijk is. Al van jongs af aan hebben we noodzakelijkerwijs geleerd om de blik naar binnen te richten. Om onze identiteit te onderwerpen aan zelfonderzoek. Om te ontdekken waar we anders zijn dan anderen. Wat we echter vaak minder goed hebben geleerd is om hiermee naar buiten te komen. Omdat het onveilig was, omdat de consequenties niet te overzien waren of omdat we hier geen voorbeeld in hebben gehad. Deze vaardigheid hebben we alsnog te leren in onze volwassen relaties, om zo het beste uit elkaar naar boven te halen.
Ik herinner me nog goed hoe mijn ouders ruzie maakten. Mijn moeder, verbitterd omdat ze zich niet gezien en gehoord voelde. Het gevoel had er met drie kinderen alleen voor te staan. En mijn vader die meende het nooit goed te kunnen doen. Twee mensen die niet in staat waren om de afstand tussen beiden te overbruggen. Dus werd er aan de eettafel over en weer met verwijten gegooid (en soms een pak gele vla) tot mijn vader opstond en uit onmacht naar zolder vluchtte. Geen wonder dat ook ik een conflict het liefste uit de weg ga. 
Wat ik heb mogen leren is om te zien dat een relatie beter gedijd als het af en toe schuurt en knettert. Dat hoe langer ik me inhoud, hoe intenser de emotie er uiteindelijk uitkomt. Dat ik niet negeer wat voor mij belangrijk is, maar het gesprek aanga met als doel om de relatie beter te maken. Om er woorden aan te geven, ook als dat betekent dat er eerst een conflict op de loer ligt.
Dat is waarom ik in coachsessies veel ruimte geef aan de praktische kant. Alleen aan mooie inzichten heb je niet zoveel. Het gaat erom dat je in de praktijk je voldoende stevig voelt om het lastige gesprek aan te gaan. Omdat je vertrouwen hebt dat je er beter van wordt. Meer volwassen en met meer kans op voldoening. Daarom oefenen Jonathan en ik in onze gesprekken om woorden te geven aan zijn behoeften. Om keer op keer uit te spreken wat hij nodig heeft in de relatie. Om mee te bewegen, ook als het niet is wat Rick kan geven. 
Deze herkansingen helpen Jonathan om opnieuw zijn grenzen te bepalen. Om deze op een authentieke manier te verwoorden, op zo’n manier dat Rick ze ook kan horen. Zodat ze in gesprek blijven, net zolang tot gezegd is wat gezegd moet worden. 
*** De namen in dit artikel zijn aangepast om de privacy van mijn cliënten te waarborgen. ***

Je las een artikel van Gay Men Coaching

Reageren mag altijd - en delen uiteraard ook. 

Waar ik je graag bij help:
En verder:


Volg me op:

Latest from our blog

Get in touch

  • Geestbrugkade 32, 2281 CX Rijswijk, Netherlands
  • contact@reneluisman.nl
  • Terms & Privacy Policy
  • Chamber of Commerce number: 59693908
  • IBAN: NL49 KNAB 0259 9752 22

Join Our Newsletter

Get monthly updates on news, articles, tips and more.
Thank you!
Gay Men Coaching  © 2014 - 2023
Created with